رحاب على خليل تكتب: شعب الزيت والسكر

الناس خلاص مابقاش عندها مشكلة دلوقتى إلا كيس سكر بقى حلم حياتهم يلاقوا كيس سكر مع انه موجود فى كل مكان بس برضوا بيدوروا على كيس السكر ولما يلاقوه يومين تلاتة ويدوب كل السكر اللى موتوا نفسهم عليه ووقفوا فى طابور طويل علشان يشتروه داب فى ثانية فى كوباية شاى أو فنجان قهوة خلص الكيس واترمى وجبنا واحد غيره وخلص وجبنا غيره وغيره وغيره ماموتناش ولا جالنا نقص فى السكر هو فى ايه كل ده علشان كيس سكر.

تاجر جشع معندوش ضمير بيخبيه علشان يعمل أزمة فى البلد ويبيعه فى اى وقت تانى بأضعاف تمنه ولا احنا مابقاش يهمنا حاجة غير السكر والأكل بس يوم غالى ويوم رخيص وفيها ايه ما الدنيا دوارة مافيش حاجة بتثبت على حالها حتى الانسان نفسه ممكن يبقى ليه قيمة وسعر وكرامة ويوم تانى يبقى مايسواش ورخيص ويبيع نفسه وكرامته بأقل تمن يعنى ماجتش على كيس سكر ما انت بترخص دمك وبتهين بلدك كل يوم وقاعد تحرض وتشتم وتخرب فى حاجة لو ضاعت ولا رخصت عمرنا ما هنقدر نعوضها تانى عرفتها ولا لسه الحاجة دى اللى انت نسيتها ونسيت الطمعانين فيها هى بلدك هى مصر نسيتها ونزلت تجرى ورا كيس سكر ماهى لو البلد لو ضاعت مش هتلاقى حتى حاجة تشرب بيها حلم حياتك معلقة السكر ولا بيت ولا سقف يسترك انت وعيلتك ما انت قاعد تاكل وتشرب ومتهنى فى بلدك مستور ونايم فى بيتك وانت متطمن وقافل عليك بابك مش مهم لابس ايه ومنين بس لابس ومستور مش مهم بتاكل ايه وبكام بس شبعان.

اصبر على حالك وربنا كريم ورزاق كل حاجة وليها حل الا خراب الاوطان وضياعها ما انت شايف كل البلاد اللى حوالينا واللى جرالهم.. احنا تسعين مليون انسان مين هيستحملنا مين هيرضى بينا غير بلدنا اللى شايلانا.. ايوة العيشة صعبة بس جيشنا موجود وشوارعنا بخير.. ايوة فى مشاكل وغلاء وفقر بس فى ارض ووطن يبقى كل حاجة تهون ناكلها حاف بس ننام مستورين فى بيوتنا.. استحمل مرارة الايام من غير سكر بس ما تتشردش انت واهلك ناس بتدفع دمها وحياتها كل ساعة علشان احنا نعيش فى أمان وكمان ننتقد ونتأمر من غير رضا ولا حمد امهات بتشوف ولادها غرقانين فى دمهم وانت عايز تغرق فى بحر السكر ايه اللى حصلنا ليه الدم بقى أرخص من كيس السكر.. فى شعوب بتتمنى تجوع بس فى بلدها أحسن ما تشبع فى بلاد غيرها اعرف قيمة بلدك وأرضك وانت هتلاقى حياتك كلها سكر.