وائل عبد الودود حسين يكتب: مد إيدك

مد شوية يا ولدى نلحق القطر
قطر الحياة بيجرى بينا
مد ايدك نكتب من اول السطر
نتهجى حروف أسامينا
مد ايدك شبكها فى ايدى
نهد سور الجهل والعصبية
خلى ايدك ما تسيب ايدى
لتوه يا ولدى وتضيع القضية
القضية مش قضية عادية
القضية قضية وطن
عدى عليه كثير من المحن
شاف المر على مر الزمن
فيه اللى حبه واشتراه
وفيه اللى باعه من غير ثمن

ولسه زى ما هو وطن
اوعى تسيبه وتفوته
ده صوتك هو صوته
وألمك باين فى سكوته
ووجودك هو كيانه
ومكانك فى وجدانه
عايش فيه وبيه
وبالدم تضحى عشانه
واللى فيه من الوجع
علشان فاته الجدع
نسيه وافتكر نفسه
واتملك منه يأسه
قال نفسى وبس
ولا بالوطن حس
وأرضه العطشانة سبها
وبلده مشى وفاتها
ومنين ما يروح ما راح يلقى زيها

وخيره من ارضها
واذا كنت يا ولدى فى يوم راح تبيع
الوطن باقى وانت اللى راح تضيع