جيهان السنباطى تكتب: اللى بينا أصبح هوا

بكدِب على نفسى
وأقول لسه بينا حنين
وإن اللى بينا
مُستحيل تمحيه السنين
وبحاول أصدق كِدبتى
وأصبُر على ظُلمه
وأدارى عن الناس دمعتى
لاجل أحافظ على عِشِّى وعِشِّه
وأقول بينا ولاد وعِشرة
خليكى يابِت عاقلة
أقفى بقوة على رِجلك
اتحملى بكرة تزول الغُمة
بكرة هيرجع لك زى زمان
مليان بالشوق مليان بالحنان
بكرة هييجى يقولك أنا غلطان
يتأسف لك ويترجاكى تسامحيه كمان
واستنيته يوم يتغير عشان نقدر نكمَّل
لقيت كل يوم بيعدى بيغيرنى أنا
والصبر اللى كان جوايا اتحوِّل
حتى اللى كان بينا أصبح هوا
مش هسامحه ومش هستنى قربه
الخيط اللى بينا خلاص اتقطع
ولو فاكر إنى مش هستحمل بعده
فكَّروه إنى معاه ياما قلبى اتخدع
مش هشترى تانى قلب باعنى
قلبى غالى محتاج اللى يقدَّره
أشترى ليه قلب باعنى وخدعنى
مش مهم عندى إنى أخسره
من النهارده هعيش حياتى لنفسى
فرحى وحزنى ليا وبس
واللى اتكسر جوايا هيقوينى
مش هستنى حد بيا يحس
اوعى تبكى عليه ياعين
ميستهلش دمعة على الخد
سيبيه تايه مكسور حزين
اللى زيه مالوش مكان
فى قلب حد