صبر المواطن المصرى: جمَل المحامل

لأ‏.. ‏عندك!!‏
‏ليه‏‏؟‏ ‏
ممنوع‏ ‏ده‏!!‏
‏إيهْ‏؟
‏ممنوع‏ ‏كـلـُّـه‏،‏
‏طبْ‏ ‏أعمل‏ ‏إيه‏ ؟‏ ‏
‏زى ‏ما‏ ‏دايما‏ ‏كنت‏ ‏بتعمل‏.‏
قرْنك‏ ‏جامدْ‏، ‏خلـِّيك‏ ‏شايلْ‏.‏
‏‏لأ‏ ‏مش‏ ‏لاعب‏.. ‏جرى ‏إيه‏؟‏.. ‏الله‏ْْ!!‏
‏‏إعقل‏ ‏يابــا‏، ‏قلنا‏ ‏ممنوع‏،‏
ممنوعْ‏ ‏تغضبْ‏، ‏تزعلْ‏، ‏تهمدْ‏، ‏تطلبْ‏،‏
تحلمْ‏، ‏تسرحْ‏....، ‏
ممنوع‏ ‏كــلهْ.‏
ولإمتى ‏يا‏ ‏نـــاس؟
‏‏بكره‏ ‏انشـــالله‏ ‏
‏‏بقى ‏كدة‏ !! ‏بكرة؟
‏‏فيه‏ ‏إيه‏ ‏بكرة؟
طب فين بكرة
‏ بكرة‏ ‏حانسمحْ‏ ‏لك‏ ‏تتكلم‏.‏
بكرة ‏حانسمح‏ ‏لك‏ ‏تتـألم‏.‏
بكرة‏ ‏حاتجنى ‏ثمرة‏ ‏كـدَّك‏،‏
واحدة واحدة خـُـدْ على ‏قدّك‏!!‏
‏‏وأنا‏ ‏مالى ‏قد‏.. ‏ومالى ‏حد‏.‏
خايف‏ ‏لا تكون‏ ‏الحارة‏ ‏سدّ‏. ‏
والصبر‏ ‏مرارْ‏!‏
وأنا‏ ‏مش‏ ‏رافضْ‏ ‏أشرب‏ ‏كاسه‏.‏
على ‏شرط‏ ‏يكون‏ ‏للكاس‏ ‏دا‏ ‏قرار‏.‏
واستحمل‏ ‏طول‏ ‏الليل‏ ‏غـُـلبى،‏
على ‏شرط‏ ‏الليل‏ ‏ييجى ‏بعده‏ ‏نهار‏.‏
والصحرا‏ ‏بنزرع‏ ‏فيها‏ ‏الصبر‏،‏
تطرح‏ ‏حرمان‏.‏
نسقيه‏ ‏من‏ ‏طولةِ‏ ‏البالْ‏،‏
وبنِحدِى ‏كلام‏ ‏ونقولْ‏ ‏موَّالْ‏:‏
‏"‏جمل‏ ‏المحاملْ‏ ‏بـِركْ‏ ‏شِـمْتـِتْ‏ ‏لـَعادى ‏فيه‏"‏
‏‏جمل‏ ‏المحامل‏ ‏لا بيشكى.. ‏ولا‏ ‏بيقول‏ ‏آه
‏‏ليه‏ ‏يعنى ‏بقي؟ما‏ ‏هو‏ ‏نفسه‏ ‏يعيش‏، ‏زى ‏العايشين؟
‏‏ما‏ ‏هو‏ ‏عايش‏ ‏اهه‏، ‏اسم‏ ‏الله‏ ‏عليه‏.‏
‏ ‏بيقول‏ ‏ويعيد‏، ‏ونـــرد‏ ‏عليه‏، ‏
‏ ‏بـيشيل‏ ‏فى ‏هموم‏، ‏وفْ‏ ‏غلب‏ ‏الناس‏،‏
‏ ‏وحياخد‏ ‏إيه‏ ‏غير‏ ‏وجع‏ ‏الراس‏،‏
‏ ‏من‏ ‏زن‏ ‏الحاجة‏ ‏ومد‏ ‏إيديه؟
‏‏كدة‏ ‏برضه‏ ‏ياهوه‏ ‏؟
بعد‏ ‏دا‏ ‏كله‏ ؟‏ ‏الحقّ‏ ‏عليه‏ ‏؟
‏‏إيش‏ ‏يفهم‏ ‏فى ‏الغنوة‏ ‏الأطرش؟
إيش‏ ‏يفهم‏ ‏فى ‏الصورة‏ ‏الأعمى؟
إيش‏ ‏يفهم‏ ‏محروم‏ ‏من‏ ‏يومه‏،‏
اوعى تصحِّيـه من نومـُه؟
‏‏إطعم‏ ‏مطعوم‏، ‏يــستطعـم
أما‏ ‏المحروم‏، ‏يــستحمل‏"‏
‏‏يستحمل‏ ‏تانى ‏يا‏ ‏ناس‏ ‏؟‏ ‏دا‏ ‏حرام‏ !‏
‏ما‏ ‏خلاص‏ ‏هانت‏.‏
‏‏لأ‏ ‏ما‏ ‏هانتشى .. ‏إيش‏ ‏عرفنى ‏؟
مش‏ ‏يمكن‏ ‏لعبة‏ "‏إستني‏" ‏تفضل‏ ‏على ‏طول؟
على ‏ما‏ ‏يحصـَّـلنى ‏إلدور‏ ‏حاخلص:‏
القلب‏ ‏مقدِّد‏. ‏
‏والجرح‏ ‏ممدِّد‏.‏
فى ‏الأرض‏ ‏الشوك‏،‏
والميه‏ ‏عصير‏ ‏صبَّار‏ .‏
‏ما‏ ‏تكركبهاش‏، ‏على ‏مهلكْ
‏‏و‏"‏سعيدة‏" ‏وحابـْـقى ‏اندهلكْ‏!!!‏
‏‏وسْنيّن‏ ‏ويـَّام‏ ‏وانا‏ ‏باستنى،‏
شلتَهَا‏ ‏على ‏قرْنى ‏وباتمنَّى،‏
وبنيت‏ ‏قصرى.. ‏سكـِّنتـُه‏ ‏الناس‏.‏
واتهيألى ‏حايشوفوا‏ ‏أنا‏ ‏مين‏.‏
وإنـِّى ‏غلبان‏ ‏محتاج‏ ‏ليهم‏، ‏
وجعان‏، ‏محروم‏، ‏عايش‏ ‏بيهم‏،‏
أضعف‏، ‏وازحف‏، ‏وأقع‏، ‏وأقوم‏.‏
‏ما‏ ‏فيناش‏ ‏من‏ ‏كده‏ ‏مش‏ ‏لايقة‏ ‏عليك‏.‏
‏‏لأ‏. ‏لايقة‏ ‏ونـص‏:‏
لو‏ ‏حتى ‏الليل‏ ‏طال‏ ‏ست‏ ‏شهور‏،‏
والتـَّلج‏ ‏اتجمع‏ ‏فوق‏ ‏قلبى،‏
والطفل‏ ‏اتجمد‏ ‏مالسقعه‏، ‏
والدم‏ ‏اتوقف‏ ‏فى ‏عروقى،‏
‏والنهر‏ ‏بقى ‏صخر‏ ‏بيلمع‏،‏
والوادى ‏بقى ‏صحرا‏ ‏بتلسع
والبنى ‏آدمين‏ ‏بقوا‏ ‏مـش‏ ‏هم‏، ‏
أنا‏ ‏حاعملْها‏.‏
‏قدها‏ ‏وقدود‏، ‏ياللا‏ ‏اعملها‏ ،‏
بس‏ ‏تخليك‏، ‏برضه‏ ‏شايلـها‏ ‏
‏ربنا‏ ‏موجود‏ ‏حا‏ ‏يعدِّلهـا
يزرعْ‏ ‏فى ‏قلوب‏ ‏المحرومين‏:‏
بذرة‏ ‏تنـبـِّت‏، ‏حُب‏ ‏وتسبيح‏، ‏
تطرحْ‏ ‏شجرة‏ ‏لها‏ ‏ضل‏ ‏كبير‏،‏
تحضن‏ ‏نسمهْ‏ ‏وتغازل‏ ‏الريح‏،‏
وتفرَّع‏ ‏توصل‏ ‏لخالـقـها‏ .‏
‏‏إبقى ‏قابلنى !!‏
‏‏وطلعت‏ ‏أدبّ‏،‏
‏ ‏نزلت‏ ‏أدبّ‏، ‏
ولقيت‏ ‏ناسى ‏
‏هنا‏ ‏جوا‏ ‏القلب‏.
قتلت‏ ‏الغول
حوَّطوا‏ ‏بيـَّا
‏وعملنَـاهـَا‏،‏
‏"‏طلعتْ‏ ‏هيّا".‏