حمدى جابر يكتب: دم الشهيد

دايما يابلدى بترجفى
ودايما لاقيكى مولعة
دايما معانا بتنزفى
ودايما عنيننا مدمَّعة
مكتومة دايما صرختك
جوة صرخة أمّ صرخت
لما مات عنها ابنها
كان معاها كان عندها
خرج الولد... غاب الولد
طلعت تدور عليه بقلبها
لقيت ولدها بين الجثث
لقيت هناك أموات كتير
كام أم تانيه بيندبوا
والجرح برضه والله كبير
حواليها ناس بيطبطبوا
ويطيبوا
ويقولوا ابنك مات شهيد
طب مين قتل ..... ليه انقتل
الكل صوته راح بعيد
هايقولوا إيه ويعيدوا إيه
الكل مات ياقلوب خراب
طب والخراب فيه إيه جديد
دم البلد .... سال فى البلد
وعلينا بس نحصى العدد
دا هنا اتقتل... ودا مات هنا
مين فينا يرضى بدا الخراب
مين فينا عنده عليه جَلـَدْ
لطمت خدودها.... ماتت فى عودها
كان نفسى أشوفه
كان نفسى أزغرد
لما يبقى فى يوم عريس
كان لسه عمره بيبتدى
ليه خلوا دمه دى الناس رخيص
كان نفسى أزفه يا أهين وااااه
اه ياللى خانا طبعك خسيس
ابنك عريس يام الولد
لفوه فى توب أبيض حزين
والدم غرق لفته
مش دمك ابنك ده يا أمى
لا دا الكفن ودى دمعته
فزفى الشهيد يادى البلد
واقفه الكلاب فوق الأسد
دم الشهيد دمى أنا
ماتدمعيش ياأم الشهيد
حق الشهيد م اللى جنا
تاره وهاناخده فى يوم بايدنا
حالفين يمين ماهاننكسر
حالفين يمين ماهانخزلك
دم اللى خانوا هايتهدر

ومن جثثها نعدلك
فضمى ابنك قبل قبره مايتقفل
لو من ولادك مات ولد
هاياخد بتاره
ألف ابن هايتولد