العوضى عبدالخالق السيد يكتب: قلبى واقف فى الميدان

يا حبيبتى
البعاد
مش مسافة بين عيونا
مش عساكر فى الشوارع
مش رصاصة بين ضلوعى
أو ضلوعك
لحظة الموت الكئيبة
برده هتجمع ما بينا
لما تيجى تكفنينى بابتسامتك
وتقوليلى
لسه هستناك هناك
فى الميدان
روحك الطاهرة هترجع
تحتضن قلبى اللى دايب فيك حنين
تبتسم
وقت اما تيجى ونلتقى فى نفس المكان
يا حبيبتى
مهما حاولوا يمسحوا فيكى المعالم
لسه ظاهرة
مهما حاولوا يخطفوكى من ضلوعى
تفضلى فى القلب أحلى صبية بكر
عايشة ماسكة فى توب شرفها
طفلة طاهرة
صدقينى
قلبى واقف فى الميدان
زيه ياما قلوب بتعشق
عشقها من نبض
صادق
نفسها تلمح عينيكى
نفسى لما تندهى
أنده عليكى
تيجى فاردة ضلوعك الخضرة عليا
تحضنينى فى المظاهرة
صدقينى
مش أنا اللى رضيت بموتك
مش أنا اللى رفضت موتى عشان تعيشى
عيشى فوق جسدى وخطى
انفضى حلمى وحلمك للسما
قلبى لو ميت
فعايش جوه حبك ملحمة
يا حبيبتى
السجن مش حيطة
تصد أحلامنا الجريئة
مش ضربة من كورباج على الجسم اللى شقق
مش شمس هربانة فى أحضان الغروب
السجن
عجز الظالمين عن كسرنا
وضريبة العشق اللى ثابت
فى القلوب
أنا الشاب اللى شال كفنه على إيده
ونادى الفجر
لا همه طلقتين فى الصدر
ولا تخوين جميع الناس
أنا الشاب اللى مش ممكن
يبيع حلمه ولو لحظة
عشان خايف
يجيلك ع الطريق وحده
فى سكة موت