آية عصام حسن تكتب: على لسان الثورة: عفوا لأنى اتكلمت!

هما اتحايلوا على انى أتكلم ..وما اتكلمتش
ودول فضلوا سنين يضغطوا على ويزقوا فى وانا ليهم ما استسلمتش
مستغربين إزاى بعد كل الوجع والضرب ده ماانفجرتش !
آه, عارف انى مظلوم وليا حقوق وحقى مهدور بس عامل نفسى ..ماشفتش
طول عمرى ماشى جنب الحيطة وحتى صرخة النملة ماصرختش
خايف ؟ آه وماخافش ليه ..أصل اللى بيشتكى بـصوت على ..مابيقبش!
بس جه اليوم اللى ثورت فيه ..خلاص بقى ما أنا ما استحملتش
قالوا كانت فين حبوب الشجاعة دى من زمان ؟ بس فضلت مكمل وما وقفتش ..
راحوا كتير وسمعت صوت أمهات على ولادها بتلطم بس عامل نفسى ..ماسمعتش !
أصل كنت مستنى نتيجة تعبى وحقهم اللى حيرجع بس ..للأسف مرجعش
اللى كانوا بيتحايلوا على انى اتحرك , شتمونى وهزءونى وقالولى ياريتك كنت ماثورتش!
أصل طلعت النتيجة هى هى وانيل وكنت على الاقل لإخواتى .. ماخسرتش
تخيل لغاية دلوقتى بيدوسوا على بالجزم لأنى لحقهم ماجبتش !
عرفت ساعتها معنى انى آخد على قفايا واسكت ..حتى الآه منى ماتطلعش !