أحمد صلاح درويش يكتب: رسالة ميت إلى ست الخضار.. الكوسة

بكرهك.. بلعنك.. بس مقدرش انكر انك بقيتى كل حاجة فى بلدى.. بقيتى الشعار الرسمى.. بقيتى الكل فى الكل عشت وشفتك زعيمة الخضراوت والفواكه كمان وعلشان ينصلح حالنا لازم تموتى.. تختفى.. تتاكلى.

محدش يستغرب.. محدش يستعجب أنا مش مجنون ولا بكلم نفسى أنا بكلم الزعيمه قصدى الكوسة.. أيوه الكوسة.. عارفينها طبعاً.. أنا بكلمها.. بشكلها حالى يمكن تسامحنى وتحن عليا وتاخدنى تحت جناحها يمكن ترضى عنى وتسمحلى أخد حقى فى بلدى.

آه وألف آه.. بقولها فى اليوم مليون مرة أقولها وأنا باكل وعارف إن الأكل بيجى بالمعاناة والتعب، وأنا مش قادر أكل اللى فى نفسى وبمشى جنب اللحمة، وبرمى السلام عليها فى سرى وجايف الجزار يسمعنى.

أه وألف آه.. بقولها وأنا بلبس وعارف إنى لازم أكون حذر لأن اللبس ده بفلوس والفلوس بتجى من الشغل والشغل مش موجود والألم والحزن فى القلوب مكبوت.. مكبوت.. مكبوت.

آه وألف آه.. بقولها وأنا بشرب وعارف إن الميه خلاص هتضيع وهتبقى زى الكولا والبيبسى، وبكره تتلغى من البيوت والسبب معروف.. معروف.

آه وألف آه.. بقولها وأنا نايم وبحلم وفجاءة أصحى من حلمى لو كان حلم كويس أقول إزاى أنا حلمت كدا فى البلد دى..؟ وبأمارة إيه يجيلى نفس واحلم، وكمان احلم حلم كويس.. لا مش ممكن طبعا.. أكيد فى حاجة غلط.. خير يا رب.. أقول لنفسى.. اصحى وفوق وبطل تخاريف.. أقولك حاجة بطل تنام وخليك صاحى علشان ما تعملشى كدا تانى.. عاوز تحلم إنك واخد حقك فى بلدك يا خرفان.

بعدها قررت إنى أعيش على الكوسة، أفطر بيها واتغدى بيها واتعشى بيها.. يمكن فى يوم من الأيام أنول رضاها أو تزهق هى وتمل منى وتساعدنى أو ربنا يكرمنا ويجى واحد يمنعها فى بلدنا وترجع تانى مع أخواتها الطماطم والخيار وتعيش بلدنا بدون كوسة.

التوقيع.. مواطن مصرى معندوش مانع يتسجن أو يعتقل أو حتى يموت.. يموت.