محمد عمر يكتب: خايف أقرَّبلِك

بَحبِّك وانتى حابَّانى
وعاشقِك وانتى عاشقانى
وطول الوقت فى خيالى
وقلبى وروحى وكَيانى

بشوف الحُب فى عينيكى
واحس أن انتى حاسَّانى
وبتشوفى الهوى ف عينى
وحُبى ف عينى عنوانى

ونتقابل .. نبُص لبَعض
ونظرة ف قُرب أو عن بُعد
بتبقَى سؤال عليه الرد
يجدِّد شوقنا من تانى

لكن فى حاجات ما تعرفيهاش
وخايف لو ما تقبليهاش
ومش عارف هتطلبى إيه..
وإيه هتسيبى علشانى

وخايف لمَّا أقرّبلِك
ألاقى كلامى مش عاجبِك
ويبقَى هوايا .. وهواكى
لا كُل هواكى ولا طَلبِك

وخايف تبقَى أحلامى
مش هيّة سَما حِلمِك
وكل غرامى وهيامى
ما يكفيش عشان قُربِك

وخايف يترِفض حُبى
وخايف يتكسِر قَلبى
وأقول يا ريتنى ما اتحرَّكت
وكنت فضِلت فى مكانى

عينيكى تقولِّى.. ما تقرَّب
ونَفْسِى تقولِّى .. ما تجرَّب
وفى حكايتك كتير بحسِب
ومليون فكرة شاغلانى

وقلبى يقول .. بتهواها
وعقلى يقول .. لأ.. إنساها
وبين قلبى وبين عقلى
بتوه والحيرة واخدانى

تعَدِّى ايام وراها ايام
ولسه بردو شاغلانى
بشوفِك جنبى وبعيدة
قُصاد عينى ووحشانى .